Kazimierz Wierzyński
Zielono mam w głowie i fiołki w niej kwitną,
Na klombach mych myśli sadzone za młodu,
Pod słońcem, co dało mi duszę błękitną
I które mi świeci bez trosk i zachodu.
Obnoszę po ludziach mój śmiech i bukiety
Rozdaję wokoło i jestem radosną
Wichurą zachwytu i szczęścia poety,
Co zamiast człowiekiem, powinien być wiosną…
Na jednej z ostatnich lekcji polskiego, uczniowie klasy 6b omawiali wiersz Kazimierza Wierzyńskiego. Postanowiliśmy trochę poeksperymentować i przełożyć język poezji na coś zupełnie innego…